top of page
Zdjęcie autoraLaura Nowogrodzka

Sporu o zamek ciąg dalszy. Komentarz Hrabiego.

W trwającym konflikcie o zamek głos zabrał Gerwazy, dotychczasowy opiekun majątku.


Po jego przemowie odezwał się spadkobierca - hrabia Horeszko, który niedawno przybył, by walczyć o odzyskanie mienia należącego do jego rodziny.


Hrabia emocjonalnie zareagował na historię opowiedzianą przez Gerwazego:


«O! — krzyknął Hrabia, ręce podnosząc do góry —

Dobre miałem przeczucie, żem lubił te mury!

Choć nie wiedziałem, że w nich taki skarb się mieści,

Tyle scen dramatycznych i tyle powieści!


Po tym zaproponował dotychczasowemu opiekunowi pozostanie na dotychczasowym stanowisku:


Skoro zamek mych przodków Soplicom zagrabię,

Ciebie osadzę w murach jak mego burgrabię.

Twoja powieść, Gerwazy, zajęła mię mocno.

Szkoda, żeś mię nie przywiódł tu w godzinę nocną;

Udrapowany płaszczem, siadłbym na ruinach,

A ty byś mi o krwawych rozpowiadał czynach.

Szkoda, że masz niewielki dar opowiadania!


Zachwycony opowiadaniem o historii swojego rodu wspomniał o tym, co słyszał w trakcie swoich podróży po Europie.


Nieraz takie słyszałem i czytam podania;

W Anglii i w Szkocyi każdy zamek lordów,

W Niemczech każdy dwór grafów był teatrem mordów.

W każdej dawnej, szlachetnej, potężnej rodzinie

Jest wieść o jakimś krwawym lub zdradzieckim czynie,

Po którym zemsta spływa na dziedziców w spadku:

W Polsce pierwszy raz słyszę o takim wypadku.

Czuję, że we mnie mężnych krew Horeszków płynie!

Wiem, co winienem sławie i mojej rodzinie.


Zapowiedział również swoje działania w sprawie.


Tak, muszę zerwać wszelkie z Soplicą układy,

Choćby do pistoletów przyszło lub do szpady!

Honor każe».


Rzekł, ruszył uroczystym krokiem,

A Gerwazy szedł z tyłu w milczeniu głębokiem.

Przed bramą stanął Hrabia, sam do siebie gadał,

Poglądając na zamek prędko na koń wsiadał,

Tak samotną rozmowę kończąc roztargniony:



«Szkoda, że ten Soplica stary nie ma żony

Lub córki pięknej, której ubóstwiałbym wdzięki!

Kochając i nie mogąc otrzymać jej ręki,

Nowa by się w powieści zrobiła zawiłość:

Tu serce, tam powinność — tu zemsta, tam miłość!»




 

Chcesz dołączyć do redakcji Głosu Soplicowa?

Napisz artykuł o zaobserwowanej sytuacji i prześlij na naszą skrzynkę mailową redakcja@soplicowo.pl a my umieścimy Twój artykuł na naszym blogu!


 


Comments


Jak napisać artykuł na bloga?

Jeżeli chcesz zaangażować się w powstawanie bloga i zaciekawiły Cię historie z serii "Głos Soplicowa" redakcja ma dla Ciebie dwie propozycje:

bottom of page